Ik krijg een voorproefje van de 'Lookout', het observatiedek dat sinds zaterdag officieel open is. Vanaf bijna honderd meter hoogte heb je (voor 15 euro) in 360 graden een waanzinnig uitzicht over de stad en nog ver daarbuiten. Volgens Sander Groet, voormalig ID&T-man en initiatiefnemer van het uitkijkpunt, kun je met een verrekijker mensen op de Domtoren in Utrecht zien staan. Vanaf zo'n hoogte heb ik de stad nog nooit gezien. Mijn hoogtevrees verdwijnt gek genoeg naar de achtergrond door het uitzicht.
Over hoogtevrees gesproken, binnenkort kun je op het dak van de toren schommelen. Over. De. Rand. ,,Je zit wel gezekerd hoor'', zegt de pr-dame. Maar mijn hemel, ik denk toch niet dat ik dat durf. De spannendste kermisattractie is er niks bij.
De A'dam Toren is meer dan alleen een uitkijkpunt. 'Hello, I'm A'dam' staat in grote knalrode letters op het dak, te zien vanuit een vliegtuig. Het typeert dat de bedenkers van deze toren, onder wie ook ID&T-oprichter Duncan Stutterheim, werkelijk overal aan hebben gedacht. Zo kun je op de 19e verdieping eten in een ronddraaiend restaurant. En voor beroemde popsterren is er de loft. Een superluxe ruimte met metershoge ramen, waar je weggezakt met een drankje in de kussens op de vensterbank eindeloos kunt turen over 'Emsterdam'. Dit is alleen weggelegd voor de rich and famous. ,,Wie weet, word ik ooit nog eens heel rijk en kan ik hier overnachten'', fantaseer ik hardop.
De toren biedt verder plek aan een dertigtal bedrijven uit de muziekindustrie en er komen een hotel en een ondergrondse 24-uurs club. Was het gebouw voorheen volledig afgesloten voor de buitenwereld, nu is hij toegankelijk voor iedereen. ,,We willen dat mensen met een glimlach naar buiten gaan'', zegt Stutterheim. Dat is in dit geval gelukt. Ik ben fan van A'dam.